logo

Supertata czyli jak bawić się z dziećmi na sportowo

W dzisiejszym świecie ojcom niełatwo jest znaleźć energię i czas, by efektywnie i przyjemnie spędzać czas ze swoimi pociechami.  Wspólne wyzwania sportowe, szczególnie na świeżym powietrzu, posłużą nie tylko zdrowiu i dobremu samopoczuciu, ale również sprzyjają budowaniu więzi i wspomnień na całe życie. Dziś chcielibyśmy zaproponować tatusiom kilka  sposobów, dzięki którym zostaną sportowymi bohaterami swoich pociech i zachęcą je do korzystania z wolnego czasu  zgodnie z dewizą Kinder Joy of moving - czerpiąc radość z ruchu.

Piłkarski tysiąc

Gra przeznaczona jest dla minimum dwóch-trzech zawodników. Potrzebujemy piłki, a najlepszym miejscem do przeprowadzenia rozgrywki jest boisko piłkarskie lub orlik,  ponieważ elementem koniecznymi jest bramka. Jeden z uczestników stoi w bramce. Wybór bramkarza na początku gry odbywa się w drodze losowania lub rozegrania mini-konkursu, np. rzutów karnych.  Celem gry jest zdobycie 1000 punktów.

Punktację można ustalić indywidualnie lub wykorzystać podaną poniżej:
gol -50 pkt,  słupek - 100  pkt,  poprzeczka  - 200 pkt, spojenie słupka z poprzeczką - 500 pkt, bramka od słupka - 150 pkt, bramka od poprzeczki  - 250pkt. Jeżeli piłka odbije się od bramkarza i wówczas trafi do bramki/w słupek/w poprzeczkę, to punkty się podwaja. 

W przypadku, kiedy:

  • zawodnik nie trafi w bramkę,
  • bramkarz złapie piłkę zanim ta odbije się o ziemię,
  • zawodnik z pola dotknie piłki więcej razy niż ustalono (najczęściej raz  albo dwa razy)

 wówczas następuje zmiana i zawodnik staje się bramkarzem.  Od początku rozgrywki punkty wszystkich zawodników sumują się. Przegrywa osoba, która była bramkarzem w momencie, w którym zdobyto 1000 pkt. 

Siatkonoga

Do rozgrywki potrzebujemy parzystej liczby zawodników i pola gry składającego się z dwóch identycznych prostokątów. Można grać na klasycznym boisku do siatkówki z zawieszoną siatką, i wówczas poziom trudności jest nieco wyższy (z uwagi na wysokość siatki),  ale nie jest to konieczne. Siatkę z powodzeniem zastępuje linia oddzielająca dwa sąsiadujące pola gry, czyli możemy wykorzystać orlik czy boisko. 

Celem gry jest przerzucenie piłki w pole przeciwnika tak, by nie zdołał jej skutecznie odebrać. Piłkę kopiemy nogami lub podajemy głową; zakazane jest używanie rąk. Od ustaleń między graczami zależy, czy po wylądowaniu w polu przeciwnika piłka może odbić się od ziemię, ewentualnie ile razy. Często stosowaną zasadą jest też zakaz ścinania piłki, czyli inaczej mówiąc nakaz podawania jej w taki sposób, by linię oddzielającą oba pola gry przekraczała lobem, co stwarza możliwość skutecznego odbioru przez przeciwnika.  

Od uznania graczy zależy sposób punktacji: można przyjąć zasady obowiązujące w klasycznej siatkówce ale również grać np. do 10 punktów (czyli wygrywa gracz, który pierwszy osiągnie sumę 10 punktów).

Koszykówka – gra w 21

Gra przeznaczona jest dla minimum dwóch graczy i rozgrywamy ją na boisku do koszykówki.
Przy liczbie większej od dwóch osób na początku rozgrywki ustalana jest kolejność.  
Pierwszy gracz rozpoczyna grę wykonując rzut do kosza z linii rzutów osobistych. Jeśli jest skuteczny – powtarza rzut z tego samego obszaru. Jeśli nie trafi do kosza, następny zawodnik ma za zadanie zebrać piłkę i umieścić ją w koszu, z tym zastrzeżeniem,  że rzut oddaje dokładnie z miejsca zbiórki. Jeżeli będzie skuteczny, kolejny rzut oddaje już z linii rzutów osobistych. I znów – jeśli trafia, oddaje kolejne rzuty, zaś jeśli nie, kolejny gracz przejmuje piłkę. 
Za każdy skuteczny rzut przyznaje się 1 punkt. 
Wygrywa gracz, który pierwszy osiągnął pułap 21 punktów
Zanim zaczniecie koszykarską zabawę, o tym, jak skutecznie umieszczać piłkę w koszu, można przeczytać tutaj: rzut z miejsca

Na pogodę i niepogodę – gra w kapsle

Do rozgrywki potrzebujemy kapsli lub plastikowych korków od butelek. Ważne, aby były w różnych kolorach, czyli możliwe do rozróżnienia, gdyż każdy gracz będzie dysponował swoim.

Tor rysujemy bezpośrednio  na ziemi lub na piasku, jeśli bawimy się na zewnątrz;  pod dachem najlepiej sprawdzi się duży arkusz szarego papieru do pakowania. Na początku toru znajduje  się linia startu, na końcu linia mety.

Kapsle to gra popularna wiele lat temu; kiedyś nazywana wyścigiem pokoju na wzór legendarnego wyścigu kolarskiego lub żużlem, ale tylko w miastach, w których speedway był znaną dyscypliną. Gra polega na wyrysowaniu toru  o dowolnie ustalonym kształcie; ilość i ostrość zakrętów wpływa na stopień trudności rozgrywki. Wszyscy gracze startują z jednej linii: przesuwają kapsle przy pomocy pstryknięć palcami. Jeżeli kapsel wypadnie poza trasę, gracz wraca do poprzedniego położenia. Wygrywa kapsel, który pierwszy przekroczy linię mety.

Rzut do celu

To jedna z najstarszych gier świata, a jej organizacja  zależy wyłącznie od waszej fantazji i możliwości. Niewątpliwą zaletą jest tutaj fakt, że można w nią grać właściwie wszędzie: na podwórku, w ogródku, w lesie czy na plaży. 

Podstawowy sposób zabawy to rzut do celu, który stanowi koło narysowane na ziemi bądź obszar wyznaczony w inny sposób, np. przy pomocy patyków lub kamieni, rozłożonego koca, bluzy itp. Jeżeli macie piłeczkę tenisową lub palantową , warto z niej skorzystać, ale doraźnie wystarczy nawet zwykły kamień. 

Innym wariantem gry jest rzut (lub strzał, na przykład z procy) do tarczy wyrysowanej na kartce papieru lub wydrukowanej z Internetu i przymocowanej na odpowiedniej wysokości, np. do drzewa.

Stopień trudności zwiększamy stopniowo oddalając się od naszego celu. Możemy ustalić sposób punktowania i prowadzić ranking poszczególnych graczy. Grę można dowolnie urozmaicać, zmieniając stopień trudności, chociażby poprzez określenie techniki rzutu (np. stojąc tyłem do celu). Dodatkowym elementem zabawy może być wprowadzenie wariantu PYTANIE/ZADANIE, które stawia się do wykonania w przypadku rzutu niecelnego.  

Ważne jest, aby przed rozpoczęciem rozgrywki precyzyjnie ustalić zasady punktacji oraz kolejności i sposobu oddawania rzutów. Jeśli zabawa wam się spodoba, zaplanujcie cały system rozgrywek i rozgrywajcie zawody cyklicznie.

Hulajnoga

Jeśli lubicie jazdę na dwóch kółkach i chcecie znaleźć alternatywę dla roweru, warto przyjrzeć się hulajnogom. Obecnie jest to bardzo popularny sposób nie tylko na przemieszczanie się, ale również na przyjemne i aktywne spędzanie czasu. Oczywiście należy wybrać  sprzęt i wyposażyć się w ochraniacze i kask, a także zadbać o bezpieczne miejsce z odpowiednią nawierzchnią. Wszelkie porady, od zakupu właściwego sprzętu po technikę jazdy znajdziecie tutaj sezon na hulajnogę

Warto zaznaczyć, że jest to aktywność możliwa do realizacji od wczesnej wiosny do późnej jesieni, oczywiście dbając o właściwy dobór odzieży do panujących warunków pogodowych. Warto również wyposażyć się w elementy odblaskowe, by zawsze być bardzo dobrze widocznym dla innych.

Mini-runmageddon czyli tor przeszkód

Bardziej zaawansowaną i wymagającą przygotowania zabawą jest urządzenie w domu/ogrodzie/na podwórku mini-toru przeszkód, najlepiej z wykorzystaniem naturalnych elementów ukształtowania terenu. Przeszkody to mogą być np. elementy, które należy przeskoczyć, przenieść w inne miejsce, dorzucić do konkretnego celu. Można również oznaczyć obszary, tzw. stacje, w których należy wykonać konkretne zadanie, np. 10 pajacyków, 2 pompki, 5 podskoków, 10 brzuszków itp. Tutaj wygraną jest osoba, która wykona wszystkie zadania najszybciej, prowadzący grę musi więc  mieć możliwość mierzenia czasu. Oczywiście należy pamiętać, aby poziom trudności dostosować do wieku i możliwości uczestników, a także z dużą dbałością o ich bezpieczeństwo.

Zaprezentowane zabawy to tylko kilka z całego spektrum możliwości na przyjemne spędzenie czasu w ruchu. Warto taki czas wygospodarować tak często, jak to możliwe. Poza realną szansą, że zaszczepimy w dzieciach umiejętność czerpania radości z ruchu, działamy korzystnie dla naszego zdrowia, jakości snu, dystansujemy się od trosk życia codziennego. Wielu tatusiów w dzieciństwie lub młodości uprawiało sport, więc może być to wspaniała okazja, by odkryć w sobie pasję na nowo.

Udostępnij artykuł

;